سادهترین راه سرمایهگذاری چیست؟ گذاشتن پول در بانک؟!! روشی وجود دارد که بههمان میزان ساده است و در عین حال سود بیشتری بههمراه دارد.
به احتمال زیاد میدانید که یکی از پرسودترین بازارهای سرمایهگذاری، بورس اوراق بهادار است؛ البته برای سرمایهگذاری اصولی و کسب سود در این بازار باید علم و دانش کافی را داشته باشید. اگر هیچ چیزی ندانید تکلیف چیست؟ صندوقهای سرمایهگذاری به همین منظور شکل گرفتهاند و در این مقاله میخواهیم راجع به یکی از معروفترین این صندوقها با نماد دارا یکم صبحت کنیم.
قبل از اینکه سراغ صندوق مدنظرمان برویم، باید بدانید صندوق سرمایهگذاری چه معنایی میدهد و چه مزایایی دارد؟
به سادهترین بیان، یک صندوق سرمایهگذاری مجموعهای از سهام و اوراق مشارکت و سایر اوراق بهادار است که بهعنوان یک عرضهکننده مستقل در بورس حضور دارد! سرمایهگذاری در این صندوقها مزایای خاص خودش را دارد. بهخصوص برای آن دسته از افرادی که به هر دلیل امکان انجام معامله مستقیم در بازار بورس را ندارند!
چنین افرادی معمولاً برای سرمایهگذاری سراغ بانکها میروند. پولی را به سپرده داخل حسابشان میگذارند و بدون دردسر در انتهای هر ماه سودی مشخص دریافت میکنند؛ اما خوب استفاده از صندوقهای سرمایهگذاری راه پرسودتری است که همچنان ریسک پایینی دارد. درست گذاشتن پول در بانک. بیایید کمی با مزایای استفاده از این صندوقها آشنا شویم.
اگر به هر دلیلی نمیتوانید شخصاً وارد بورس شوید و اقدام به انجام معامله کنید، صندوقهای سرمایهگذاری برای شما شکل گرفتهاند. خیلیها دانش لازم برای ورود به بورس را ندارند. برخی دیگر فکر میکنند که خب کسب دانش کار ناممکنی نیست، اما مگر مشغلههای کاری اجازه میدهد آدمیزاد وقت خالی داشته باشد؟ برخی از افراد هم هستند که ذاتاً حوصله ندارند. نه حوصله رصد کردن بازار و نه حوصله بالا و پایین شدن ارزش سهام و حرص خوردن!
تمام این دغدغهها با سرمایهگذاری در صندوقهای سرمایهگذاری از بین میروند. اینطور بگوییم: خیالتان راحت است! سرمایهتان توسط افراد حرفهای که تخصص لازم را دارند مدیریت میشود. ریسک سرمایهگذاریتان به خاطر پشتوانههای صندوقهای سرمایهگذاری به حداقلترین حالت ممکن میرسد.
از آنجایی که تمام صندوقها موظف به ارائه گزارشهای مختلف به سازمان بورس و اوراق بهادار هستند، نظارت زیادی بر آنها اعمال میشود. بههمین خاطر معاملات انجام شده در صندوق حداکثر شفافیت را دارند. همچنین تبدیل شدن سهم به پول نقد در این نوع صندوقها بسیار راحت و سریع انجام میشود. نکته آخری که بهعنوان یکی از اصلیترین مزایای استفاده از صندوقهای سرمایهگذاری وجود دارد، صرفهجویی در مخارج است.
بسیاری از هزینهها در این نوع سرمایهگذاری بین سرمایهگذاران مختلف سرشکن میشود. در واقع با پرداخت هزینهای به مراتب کمتر، میتوانید از خدمات گوناگونی مثل تحلیل حرفهای توسط تحلیلگران حرفهای بهرهمند شوید.
اما موضوع اصلی این مقاله: دارا یکم!
چندی پیش، دولت تصمیم گرفت تا برخی از سهامش را در قالب صندوقهای سرمایهگذاری به بازار عرضه کند. اولین قدم از این طرح، صندوق واسطهگری یکم بود که با نماد دارا یکم در بازار بورس شناخته میشود.
همانطور که میدانید، هر سهم در بازار بورس نماد متخص به خود را دارد. مثلاً نماد ایرانخودرو بهعنوان یک عرضهکننده مستقل، خودرو نام دارد. صندوقهای سرمایهگذاری هم مثل هر شرکت دیگری که سهامش در بورس عرضه میشود، نماد مختص به خود را دارند.
دارا یکم نماد صندوق سرمایهگذاری دولتی است که شامل سهم دولت از 3 بانک و 2 شرکت بیمه است. این مجموعه از سهام که نامش صندوق واسطهگری یکم است و با نماد دارا یکم شناخته میشود، با هدف جذب بیشتر مردم به بازار بورس معرفی و عرضه شد!
رونق بازار بورس چرخهای اقتصاد کشور را میچرخاند و به همین جهت طبیعی است که دولت تلاش کند تا مردم سرمایهشان را وارد این بازار کنند.
مسلماً میخواهید بدانید این صندوق دقیقاً شامل سهام کدام ارگانها و شرکتها است؟ پاسخ این سوال را در بخش بعدی پیدا خواهید کرد.
همانطور که گفتیم، در این صندوق سهام 3 بانک و 2 شرکت بیمه وجود دارند؛ اما یک نکته جذاب و طلایی. سهام این شرکتها فقط 80 درصد از این صندوق را تشکیل میدهند! پس تکلیف 20 درصد باقیمانده چه میشود؟!! خدمتتان عرض خواهیم کرد!
20 درصد از سهام این صندوق متعلق به گواهیهای سپرده بانکها و موسسات مالی و اعتباری دارای مجوز از بانک مرکزی است! اگر میپرسید چرا باید بگوییم که اینکار جهت کاهش ریسک سرمایهگذاری تا جای ممکن صورت میگیرد. چگونه؟ خب این گواهیها باید شرایط زیر را داشته باشند:
به این ترتیب ریسک کاهش پیدا میکند! چراکه این گواهیها در هر صورت مقدار هرچند کمی سود را برای سرمایهگذاران فراهم میکنند.
اما 80 درصد دیگر صندوق:
دولت این سهمها را با 20 درصد تخفیف در اختیار خریداران قرار میدهد. البته باید بگوییم قرار میداد! چراکه مهلت پذیرهنویسی این صندوق خیلی وقت است که به پایان رسیده!
قبلاً هم گفتیم، باز هم میگوییم. هدف دولت از فروش سهامی که در اختیار داشت، آن هم با تخفیف و تسهیلات بسیار، جذب افرادی بود که هیچ تجربهای در بازار بورس نداشتند و هیچ معاملهای در این بازار انجام نداده بودند.
دولتمردان میخواستند با جذب سرمایه مردم در بورس کشور، اوضاع اقتصاد را کمی سروسامان دهند. به همین خاطر شرایطی که برای عضویت در این صندوق در نظر گرفتند بسیار ساده بود! در یک کلام: فقط کافی بود فرد اقدامکننده ملیت ایرانی داشته باشد!
حتی نیازی به کد بورسی هم وجود نداشت. هر فرد با هر سنوسالی و با داشتن کد ملی میتوانست تا سقف 200 واحد از سهام صندوق را به ارزش 2 میلیون تومان خریداری کند و در سود و زیان آتی شریک باشد. البته امکان ورود سرمایهگذار خارجی به این صندوق وجود نداشت و حتی استفاده از حساب بانکی متعلق به فردی غیرایرانی، ممکن نبود!
پذیرهنویسی از اوایل اردیبهشت سال 99 آغاز شد و در تاریخ 99/2/31 به اتمام رسید؛ گرچه دولت پیشبینی میکرد بهخاطر تسهیلات بسیاری که برای سرمایهگذاران در نظر گرفته بود، استقبال خوبی از این صندوق بهعمل بیاید، اما خب مثل بیشتر اوقات، پیشبینیهای دولت درست از آب درنیامد.
در نهایت نزدیک به 3.5 میلیون سرمایهگذار منحصربهفرد، مبلغی نزدیک به 5900 میلیارد تومان را در این صندوق سرمایهگذاری کردند.
در رابطه با فروش سهام این صندوق …
بههرحال هر بنی بشری بهقصد رسیدن به سود وارد بازار سرمایه میشود و نباید انتظار داشت که سرمایهگذار تا ابد سهامش را حفظ کند! اما فروش این سهام مثل دیگر سهامهای موجود در بازار بورس اوراق بهادار انجام میشود و به سادگی عضویت در آن نیست.
اولین تفاوت اینکه هنگام ورود به صندوق واسطهگری یکم، نیازی به کد بورسی وجود نداشت؛ همانطور که گفتیم داشتن کد ملی برای هر سرمایهگذار کفایت میکرد؛ اما در هنگام فروش، حتماً باید کد بورسی داشته باشید و انجام این کار بدون ارائه این کد ممکن نیست.
مانند دیگر سهامها، برای فروش دارا یکم هم باید به کارگزاریها مراجعه کنید؛ گرچه هنگام خرید میتوانستید سراغ درگاههای بانکی حضوری و غیرحضوری مشخصشده بروید و کارتان را انجام دهید، اما برای فروش سهامتان، بانکها هیچگونه خدماتی ارائه نمیکنند.
در ضمن از همان ابتدای پذیرهنویسی هم کارگزاریها وظیفه داشتند از تخصیص سهام به هر فرد، به میزان مبلغی که پرداخت کرده اطمینان حاصل کنند.
خوب است بدانید صندوقهای سرمایهگذاری از مالیات معاف هستند و فقط درصدی از معامله بهعنوان کارمزد به کارگزار میرسد.
بیایید کمی هم راجع به چگونگی فعالیت این صندوق صحبت کنیم.
فعالیت صندوق مورد بحث ما، بلافاصله پس از اتمام پذیرهنویسی در آخرین روز از اردیبهشت سال 1399 آغاز شد.
بر اساس سازوکارهای تعیینشده برای این صندوق، پول نقد و سودهای تقسیمی مصوب و دریافتشده از سهام موجود در صندوق، برای سرمایهگذاری در اوراق بهادار با درآمد ثابت یا گواهی سپرده بانکی هزینه میشوند. البته در برخی شرایط سود حاصل شده به حساب سرمایهگذاران واریز میشود.
هدف کلی این صندوق و دیگر صندوقهای مشابه، واسطهگری، نگهداری و مدیریت داراییهای اوراق بهادار موجود در صندوق است.
همانطور که بالاتر هم اشاره کردیم، کارگزارها از ابتدای کار وظیفه داشتند از واگذاری واحدهای خریداریشده به سرمایهگذاران اطمینان حاصل کنند. اگر به هر دلیلی مثل وجود تعداد زیادی متقاضی، سرمایهگذاران نتوانند دقیقاً همان تعداد واحد خریداریشده را در حساب خود داشته باشند، مدیر صندوق باید ظرف 5 روز کاری، مابهالتفاوت را به حساب آنها بازگرداند.
سامانههای معاملاتی موجود، خرید سهام را بین ساعات 14 تا 16 انجام میدهند! به همین خاطر، ثبت سفارش هم فقط در ساعاتی که از قبل مشخصشده امکانپذیر است و پس از آن امکان حذف یا ویرایش سفارشات وجود ندارد.
ارزش سهام نماد دارا یکم، مثل تمام سهمهای دیگر مومجود در بازار بورس متغیر است.
کاهش و افزایش قیمت هر سهم نماد دارا یکم، درست مثل تمام سهمهای دیگر موجود در بورس، از عوامل بسیاری نشئت میگیرد.
همانطور که قیمت سهام هر شرکت براساس میزان عرضه و تقاضا مشخص میشود، قیمت هر سهم این نماد هم از همین رویه پیروی میکند.
ارزش هر سهم صندوق واسطهگری یکم، در ابتدای فعالیت 10 هزار تومان بود و در روزهای طلایی و روبهرشد بورس، به هر سهم 32 هزار تومان هم رسید؛ اما با سقوط همه یکباره بورس، ارزش سهام این صندوق هم کاهش بسیاری پیدا کرد و دچار نوسانات فراوان شد.
در حال حاضر و در لحظه نگارش این مقاله، قیمت هر سهم از نماد دارا یکم نزدیک به 15 هزار تومان است.
اگر به هر دلیلی دوست ندارید مستقیماً درگیر معاملات بورسی شوید، اما در عین حال تمایل دارید در این بازار سرمایهگذاری کنید، بهترین راهی که پیش رویتان قرار دارد، استفاده از صندوقهای سرمایهگذاری، مثل صندوق سرمایهگذاری واسطهگری یکم با نماد دارا یکم است.
این صندوق مجموعهای از سهام دولت در 3 بانک و دو شرکت بیمه است. دولتمردان برای جذب هرچه بیشتر مردم به سمت بازار بورس، تصمیم گرفتند تا سهامشان را تخفیف 20 درصدی در اختیار مردم بگذارند و به این ترتیب نماد دارا یکم شکل گرفت.